Hebbe!

Werk jij hier? En jij kon zo goed leren?’ Ik had hem door het raam vanaf mijn werkplek al uit zijn asociaal dikke Teutoonse donderbak zien stappen een paar maanden terug, die oude klasgenoot van de middelbare school, en gelijk geduimd dat hij me niet terug zou kennen. Vergeefs dus; blijkbaar was het feit dat ik tegenwoordig slechts weinig haar meer op het hoofd heb, en al helemaal niet tot ver over mijn schouders, onvoldoende om niet herkend te worden. 

Hij bleek dezelfde onbehouwen knurft van toen want zijn betoog ging verder met ‘ik had verwacht dat jij het een eind verder geschopt zou hebben’ en eindigde met een opsomming van alles wat hijzelf bereikt en bijeen geschraapt had. Vooral zijn huis met zwembad, zijn vakantiehuis in Spanje en de exorbitante inhoud van zijn garages werden nadrukkelijk belicht. De Germaanse veelcylinder overigens, was ‘het karretje van de vrouw’, zoals hij langs zijn neus weg, maar zeker nadrukkelijk genoeg meedeelde. 

Uiteraard was het hem niet aan komen waaien, zo bulkte hij. Hij werkte zelf zeker 80 uur in de week en eiste van zijn personeel ‘geen 100, maar minimaal 120 procent inzet’. En wie daar niet in mee wilde, gooide hij zonder mankeren buiten. Zo had hij pas nog ‘een paar man buiten geflikkert’ want ‘wie niet keihard werkt hoeft ook niet van mijn rug te vreten’. De vrije interpretatie van het spreekwoord viel ook mijn collega op zag ik aan de vette knipoog. 

Gelukkig werd verdere blabla ons bespaard; de snoever werd opgehaald door de inkoper met wie hij een afspraak had. De reden dat ik vandaag weer aan dit bezoek dacht was dat ik vanmorgen in de krant las dat zijn bedrijf surseance van betaling had aangevraagd. Heel even grijnsde ik tot ik me realiseerde hoe inhoudsloos zijn leven nu ineens moest zijn en ik voelde zowaar medeleven. De komende carnaval vier ik met mijn vaste maten en dat zijn zonder uitzondering paradijsvogels van divers pluimage die het over één ding helemaal eens zijn; aan wat ie heeft kun je niemand beoordelen. Dus mocht ik je treffen, ouwe medeleerling, krijg je tóch gewoon een pilsje van me. Het ga u bijzonder en mij ook.