‘Je moet een beetje gek zijn om mee te doen’

DEURNE/DJERBA - Mike Panhuijzen uit Deurne reisde vorige maand samen met Jan van der Vaet en Pieter Kuypers af naar Tunesië om deel te nemen aan de Tunesia Dessert Challenge. Het devies was om de zware rally uit te rijden, maar het trio verbaasde met een zevende plaats in het algemeen klassement en winst in het standaardklassement.

door Bram Vannisselroij

Bij aankomst bij het bedrijf van Mike aan de Langstraat in Deurne staat de immense truck deze vrijdag gehavend op een trailer. De bumper haalde de finish niet en ook het trapje om de cabine in te stappen sneuvelde onderweg. Hoewel de Deurnenaar al aan meerdere rally’s meedeed in Europa en Noord-Afrika moet hij bekennen dat de wedstrijd in Tunesië erg zwaar was. Een extra moeilijkheidsgraad was dat het drietal voor het eerst aan de start stond met een MAN TGA 4x4 Rally Truck. Voorheen reed het ‘Greenteam Panhuijzen’ in een Toyota LandCruiser. “Dat we het hebben onderschat is een groot woord, maar het is toch een hele andere ervaring”, legt Mike uit. 

Wat hielp dat de ervaren Jan van der Vaet onderdeel uitmaakte van het team. De Belgische navigator nam ruim twintig keer deel aan de Dakar-rally, voorheen Parijs-Dakar geheten. Pieter Kuypers completeerde het trio als mecanicien. Op 14 april vertrokken andere leden van het team met de servicetruck naar de haven van Genua om daar de boot te pakken naar Tunis. Vanuit daar werd de reis vervolgt naar startplaats Djerba. Mike, Jan en Pieter vlogen pas enkele dagen voor de start naar het Noord-Afrikaanse land. 

Het werd een onvergetelijke ervaring. Het prachtige (woestijn)landschap, waar ook een gedeelte van de film Star Wars is opgenomen, maakte indruk op Mike al kon hij daar niet optimaal van genieten. “Op rustige stukken kun je goed om je heen kijken, je ziet dan enorme duinpartijen en bergen, maar eigenlijk zit je de hele dag gefocust achter het stuur. Dat vreet veel energie”, legt hij uit. 

Als de boomlange coureur even later zijn truck laat zien is het moeilijk te geloven dat Mike en zijn teamleden met het voertuig gemiddeld acht uur per dag door onherbergzaam terrein hebben gereden. Van enig comfort is in de cabine geen sprake en voor een man van zijn lengte lijkt zijn op maat gemaakte stoel veel te klein. Een airco ontbrak zodat de temperatuur vaak tot dik boven de veertig graden opliep. “Je moet een beetje gek zijn om mee te doen”, lacht Mike. 

Uiteindelijk bestond de rally uit zes in plaats van acht etappes door een grote (zand)storm. Het trio zat dus ongeveer vijftig uur op elkaars lip, maar tot enige onderlinge frustratie leidde dit niet. “Het zijn vaak kleine dingen die frustratie opleveren. Als Jan bijvoorbeeld iets verkeerd neerlegt is dat niet zo erg, maar doet hij dat tien keer dan gaat dat irriteren. Daarom moet je, hoe klein ook, meteen zeggen als iets storend is.” 

Ook de band met de andere teams is tijdens de rally prima. “Het is een grote familie en je probeert elkaar te helpen als het niet te veel tijd kost. Zo was er een etappe waarbij wij een andere vrachtauto lostrokken. ‘s Avonds kwam dat team ons hartelijk bedanken.” Uitrijden is dan ook het belangrijkste voor alle deelnemers. Behalve het parcours, maken de weersomstandigheden het gevaarlijk. De Fransman Matthieu de Saint-Exupéry moest de rally zelfs met de dood bekopen toen hij in de problemen kwam door uitdroging. “Dat was erg triest. Bij zo’n hoge temperaturen kan dat snel fataal zijn, zeker bij motorrijders”, vertelt Mike somber. De hulpdiensten konden niets meer voor de vader van drie kinderen betekenen. 

Het wierp een schaduw over de rally die voor het Greenteam uiterst succesvol eindigde. In de laatste etappe stonden de mannen op de achtste plek. “Jan wist dat we nog een plekje konden stijgen, maar vertelde dit niet om ons geen druk op te leggen.” Uiteindelijk finishte het team als zevende in het algemeen klassement en in de standaardklasse zelfs als eerste.