Tapijt van Deurne, tafereel 6. Borduurwerk door leden Paramentengroep parochie Heilige Willibrord Deurne. (Foto: Hein van Bakel)
Tapijt van Deurne, tafereel 6. Borduurwerk door leden Paramentengroep parochie Heilige Willibrord Deurne. (Foto: Hein van Bakel) Hein v Bakel

Tapijt van Deurne: tijdreis naar 2021

Algemeen 104 keer gelezen

DEURNE - Dit jaar viert Deurne het 1300-jarig bestaan. Veertig taferelen uit Deurnes rijke historie komen wekelijks in deze krant tot leven met het Tapijt van Deurne, geborduurd door de Paramentengroep. Een tijdreis naar het prille begin, en langzaam weer terug. Aflevering 6: Sint-Willibrordus.

door Erik Vink

Driehonderd jaar later zorgt het christelijk geloof voor de bouw van kloosters en kerken. Het zal niet lang meer duren voordat die ook hier verschijnen. Mede dankzij de latere patroonheilige van Deurne, Clemens Willibrord, die als missionaris het geloof predikt, rondreizend van het vlakke land aan de Lauwerszee tot over de Luxemburgse heuvels.

Zijn missie valt in goede aarde. De ene na de andere edelman schenkt het snelgroeiende katholieke kerkgenootschap dat hij vertegenwoordigt een stuk land om er een kerk of kapel te laten bouwen. Doordat hij zijn landerijen afstaat, eert de kasteelheer de Heer in den Hoge, en stijgt hij tegelijk in aanzien op aarde. Hoewel de eerste kerken zeer bescheiden zijn, zeker vergeleken met de abdij die Willibrord in Echternach sticht, waar hij later zijn laatste rustplaats vindt. De heiligverklaring laat niet lang op zich wachten. Willibrordus mocht ook het landgoed van de edelman Herelaef overdragen aan de abdij. Dit strekte zich uit over Durninum, Fleodrodum en Baclaos: het tegenwoordige Deurne, Vlierden en Bakel. Aldus kwam dit deel van de Peel - ten westen van het moeras - onder beheer van de Abdij van Echternach. Het stoffelijk overschot van de heilige Willibrordus rust er in de crypte onder het altaar.

Volgende week: Akte van Herelaef. 

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant